Wierzysz?

Wara w siebie to podstawa, zdecydowanie. Uwierzyć w siebie, w swoje możliwości.. To tak jakby dotknąć dłonią niebieskiego nieba, białych chmur. To tak jakby jedną stopą przekroczyć granice raju. Nic trudnego, a jednak. Czasami przerasta nasze możliwości. Więc jak żyjemy? Jak budzimy się każdego poranka, skoro właściwie nie potrafimy istnieć? Ludzie postrzegają nas jak wrak człowieka, marionetki, którymi sterują na prawo i lewo. Oddajemy się im, nie potrafimy się w żaden sposób sprzeciwić, coś ściska nas mocno za gardło. Czujesz to.. Bardzo mocno. Ale mimo to nie robisz nic. Dlaczego? Co jest nie tak? Dlaczego pozwalasz sobą sterować? Godzisz się na to, by inni budowali Twój charakter, to przecież takie nieludzkie. Odpowiada Ci to? Stań przed lustrem, o ile masz na to jeszcze tyle odwagi. I sama przed sobą odpowiedz sobie na to pytanie i zdecyduj, co zrobisz dalej.

Wierzę głęboko, że postąpisz słusznie. I, że każdego dnia będziesz budziła się z uśmiechem na twarzy. Deszcz, słońce, spadające liście z drzew delikatnie opadające na środek uliczki krętego parku- to właśnie będzie sprawiało ci przyjemność.. bo mały krok, to początek dużego kroku, to już bliżej do mety, niż dalej..